به عشق اهل‌بیت(ع) بی‌وقفه كار می‌كنم
هنرمند خشت‌کار گنبد مطهر امامین عسکریین (ع) در سامرا می‌گوید: از آغاز بهار تا آبان ماه که به ایران بازگشتم، به مدت 8 ماه بدون حتی یک روز تعطیلی در سامرا مشغول بودم و حتی از حرم هم بیرون نیامدم.
قصد داریم تا گوشه‌ای از عشق و ارادت علی الماسی هنرمند خشت‌کار گنبد مطهر امامین عسکریین (ع) و تلاش برای عمران حرم مطهر ائمه اطهار (ع) و علی‌الخصوص حرم امامین عسکریین (ع) در سامرا را با هم مرور كنیم.
"علی الماسی" متولد 1334 در اراک است. او از کودکی به تهران آمده و پیشه پدرش هم بنایی بوده است؛ اما آرزوی او از همان کودکی چیز دیگری بود و پا‌به‌پای پدر اصول و مقدمات کار را می‌آموزد. اما روح بی‌قرار، او را به سمت خشت‌کاری و کاشی‌کاری مساجد می‌کشاند.
اسلیمی‌ها، خطاطی‌ها و گنبدهای سر به فلک کشیده، حرف‌های زیادی برای گفتن داشته‌اند و دارند؛ مسجد آقا ابوالفضل روبه‌روی بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیل و بخش امام‌زاده طاهر حرم عبدالعظیم حسنی (ع) از جمله مساجد و امام‌زاده‌های این دیارند که هنر این معمار متواضع اراکی در گوشه‌گوشه‌ی آن مشهود است.
الماسی، خشت‌کار گنبد مطهر امامین عسکریین (ع)، همان شاگرد دیروز حاج اصغر شعرباف که به زعم او دریای علم و هنری که در معماری نمونه و کم‌نظیر است، امروز و مدتی پس از اتمام خشت‌کاری گنبد جوادالائمه (ع) عازم سامرا شده تا با همت او و هم‌راهانش، قبه مطهر این مضجع شریف که جور روزگار و ستم جباران آن را به تلی از خاک بدل کرده بود را نقش و طرحی دگرگون بزند.
مشتاق گم‌نامی است؛ در تمام طول اولین مصاحبه‌اش، به سختی صحبت می‌کند. این کم‌صحبتی او، تنها با ما نیست؛ حتی خانواده او هم از این‌که علی خشت‌کاری گنبد حرم مطهر امامین عسکریین (ع) را پذیرفته، تا مدت‌ها بی‌خبر بوده‌اند! به گفته خودش مجبور شده که بگوید.
هر هفت فرزندش درس و تحصیل را پیشه خود قرار داده‌اند؛ از کار که می‌پرسیم، به دقت و حوصله جواب می‌دهد: «از آغاز بهار تا آبان ماه که به ایران برگردم، به مدت هشت ماه بدون حتی یک روز تعطیلی در سامرا مشغول بودم و حتی از حرم هم بیرون نیامدم. بدون وضو از پله‌های منتهی به بام حرم بالا نمی‌روم. من و دیگر هم‌كارانم، فقط موقع نماز ظهر و نماز پسین از کار دست می‌کشیم.»
می‌گوید: «میزان ساعت کار مهم نیست؛ هر چه در توان باشد انجام می‌دهم که خادم حرم اهل بیت (ع) و این بزرگواران بودن چنین می‌طلبد.»
تفاوت خدمت به اهل آسمان و زمین معیار بزرگی است برای او. از همین روست که کار معماری در مساجد و امام‌زاده‌ها را پیشه خود کرده؛ می‌خواهد آثاری به جا بگذارد که باقی باشد و نه فانی.
در خصوص گنبد حرم مطهر امامین عسکریین (ع) می‌گوید: «کارهای اولیه‌ای چون سنگ‌کاری و عایق‌کاری از آذر و دی ماه گذشته شروع شده و کار نصب خشت‌های مطلا را از فروردین ماه شروع کرده‌ایم. نصب خشت‌ها در ساقه و بدنه گنبد تا زمان امروز پانصد قطعه بوده که پس از تسمه‌گذاری و میخ‌کوبی رینگ به بدنه و کار گذاشتن آنها از طریق اتصالِ دسته‌های مسیِ خشت‌ها به رینگ، انجام می‌شود.»
پس از تراز شدن خشت‌ها هم دوغ‌آب را اضافه می‌کنند؛ هم‌راهان او نیروهای تبرّعی‌ای هستند از جای‌جای ایران و برخی هم عراقی‌های خادم اهلِ‌بیت (ع) عصمت و طهارت. در ادامه از پیچیدگی کار در بخش گنبدی‌شکل آن می‌گوید: بین گنبدهایی که کار کرده‌ام، چه مساجد و چه حرم‌های مطهر، این گنبد کمی مشکل‌تر است؛ چون به لحاظ ساختاری دوازده پایه دارد به همراه در و پنجره که پیش‌روی را در بخش ساقه کمی کند می‌کند. در حال حاضر هم ساقه گنبد به آخر رسیده و بخش گنبدی‌شکل شروع شده است.
شاکر است از این‌که در این مدت هیچ کسالتی نداشته و یادآوری می‌کند که دعای خیر پدر و مادرش سبب شده تا ائمه معصومین علیهم‌السلام خادمی او را بپذیرند.
خادمی که هیجده ماه معماری گنبد جوادالائمه (ع) را انجام داده است، از روند ادامه خشت‌کاری که می‌پرسیم، می‌گوید: «نداند به جز ذات پروردگار/ که فردا چه یاری کند روزگار»
